Tussen de Wal en het Schip

Normaal gesproken val je in het water als je niet op de Wal of het Schip bent.
Maar ik ben blij dat WerV een opvangplek is.
Ik kan namelijk door Autisme niet werken. Maar om achter de geraniums te gaan zitten is ook geen optie.
Want daardoor werd ik depressief.

Ik ben dankbaar dat er een plek is, waar ik, in mijn geval, één keer in de week naartoe kan gaan. Ik zit tussen mensen die allemaal in hetzelfde schuitje zitten.
De één kan misschien weer aan het werk. De ander kan alleen dagbesteding aan.
We begrijpen van elkaar, dat we soms niet kunnen komen door een dip of dat het even allemaal teveel is.

Geschreven door: een deelneemster