Een dagje op stap met WerV collega Fleurs Landsmeer

Een enkele dag met mij beschrijven zou vreemd zijn, dit omdat al mijn dagen zo anders zijn. Maar laat ik bij het begin beginnen. Mijn naam is Fleur Landsmeer, ik ben 37 jaar en alweer 4 jaar werkzaam voor WerV en andere afdelingen van de Dimence groep (maar voornamelijk bij WerV). 

Ik ben begonnen als vrijwilliger en werkte 3 uurtjes per week. Nu heb ik een hbo-opleiding tot ervaringsdeskundige afgerond en een prachtige baan voor 24 uur per week. Mensen vragen mij vaak waar ik dan ervaringsdeskundig in ben. Mijn antwoord hierop is algehele ontwrichting, maar mijn diagnoses zijn autisme, adhd, ptss, verslaving en tinitus. Deze ervaringen en mijn liefde zijn de basis van het werk dat ik nu doe. 

Aangezien een dag met mij niet te beschrijven is ga ik voor een week met Fleur. (Ik zou toch ook eens doen wat iedereen doet). 

Mijn week begint bij de Jeugd ggz in Hardenberg. Hier werk ik sinds kort met een liefdevol en bekwaam team samen. Een ervaringsdeskundige in de Jeugd ggz is nieuw en wij draaien dan ook een pilot. Momenteel ben ik mijn caseload aan het opbouwen en zie ik zo'n 2 cliënten op een dag. Met hen praat ik over van alles en nog wat, van licht tot zware onderwerpen. De aansluiting die ik met hen ervaar is bijna magisch te noemen. We zien en snappen elkaar en dat is prachtig. Ik wou oprecht dat ik vroeger een Fleur had. Naast alleen werk als ervaringsdeskundige is er ook een deel WachtKracht bij betrokken. Hiervoor benader ik jeugd op de wachtlijst om te kijken of zij ondersteuning kunnen gebruiken.  

Dit is een mooie brug naar de dinsdag. Op dinsdagen zit ik aan de Grasdorpstraat. Deze locatie is prettig omdat cliënten die in opname zijn daar, zonder het gebouw uit te hoeven bij ons binnen kunnen lopen. Ik werk daar voor WerV aan WachtKracht en Wel Thuis. Deze 2 projecten zijn vrijwel hetzelfde. Het enige verschil is dat mensen van Wel Thuis al in behandeling zijn en mensen van WachtKracht staan nog op de wachtlijst. Mijn collega's en ik helpen mensen met vraagstukken gebaseerd op de levensgebieden uit de Positieve gezondheid. Wij helpen dus met de onderkant van de piramide van Maslov. Ik zeg altijd: Hoe kan je een wond behandelen in een niet steriele omgeving?  

Op woensdag zitten wij met team Wel Thuis/WachtKracht Zwolle, aan de Burgemeester Roelenweg. Hier hebben wij een mooie korte lijn met behandelaren van TOS, A&S en Persoonlijkheidsproblematiek. We kunnen bij elkaar binnen lopen en overleggen waar nodig. Hiermee heeft WerV zowel korte lijntjes met behandelteams van Dimence, als met het sociaal domein gelegd. Dit is volgends mij, samen met de ervaring en passie die ons team heeft, de sleutel tot deze succesformule.  

Een mooie toevoeging is dat ik zelf opgenomen zat aan de Grasdorpstraat en in behandeling was in de ruimte aan de Roelenweg waar WerV nu zit. Een aantal behandelaren kennen mij zelfs nog van die tijd en het voelt voor mij dan ook een beetje als thuis. Dit brengt mij op de donderdag, dan begint mijn dag met online vergaderen met team jeugd. Het bespreken van intakes en casuïstiek. Ik ervaar dit als ontzettend interessant en leerzaam. Het is mooi te zien dat ik vanuit een ander perspectief als mijn collega's naar een casus kan kijken.  

Vervolgens spring ik met vierkante ogen op de fiets naar het onofficiële hoofdkwartier van WerV: De Terp. Dit is een locatie midden in het sociaal domein. Er vinden allerlei activiteiten plaats (voornamelijk voor ouderen) en er zit een dagbestedingsplek. Dit is de dag en plek waar veel WerV medewerkers samen komen. We sparren over bijvoorbeeld casuïstiek, spiegelen elkaar en werken samen aan groei en ontwikkeling.  

Dan eindig ik mijn week op de vrijdag. Op vrijdag ben ik vrij, maar val soms ook in op de dagbestedingsplek Fermate, de Balie. Hiervan gaat mijn horeca hartje sneller kloppen. Deelnemers werken samen om voor de ouderen en bezoekers een heerlijke maaltijd voor weinig geld op tafel te zetten. Maar zij werken daar vooral aan hun herstel en mogelijke re-integratie. Geheel geen vervelende plek om af en toe in te vallen dus. 

Op zaterdag lig ik heerlijk in mijn hangmatje met een kat en een kop thee te denken aan hoe dankbaar ik mag zijn voor zo'n mooie baan. De kansen die mij gegeven zijn hebben mijn leven veranderd en daarmee ook die van de mensen die ik weer help. Nooit had ik kunnen dromen dat er een plekje op aarde zou zijn wat zo goed bij mij past. Mede door dit werk gaat het nu zo goed met mij dat ik eindelijk oprecht kan zeggen dat ik gelukkig ben. Hiervoor mijn dank in eerste instantie aan mijzelf, maar met uitroepteken voor de mensen die het vertrouwen hadden om een sprong in het diepe te nemen. Jullie hebben mij meer gegeven dan ik ooit in woorden uit kan drukken en ik zal dat doorgeven.