Een dagje op stap met WerV collega Paulien Zandbelt
Vandaag mogen jullie met mij op stap om een beeld te krijgen hoe een werkdag van mij eruit ziet. Het is elke dag anders, dat alleen al maakt het zo leuk.
De ochtend begint al vroeg, om 05.00 uur word ik al wakker. Hierin verschil ik met onze collega Ian, die dan al fris en fruitig uit zijn bed springt. Ik vind het nog wat aan de vroege kan en dommel nog weer een beetje in. Om 7.00 uur stap ik uit bed en maak mijn zoontje wakker. Ik kleed me om, ga rustig ontbijten en stap om iets over half 8 de auto in op weg naar Almelo.
In Almelo aangekomen blijkt het hek en de deur van het WLC nog dicht te zitten. Aangezien ik nog niet zolang werk voor team Almelo, besluit ik even in de auto te wachten en alvast mijn mail te bekijken op mijn mobiel. Gelukkig komt er al snel een medewerker van het WLC en kan ik naar binnen.
Ik start mijn laptop op, pak een bakkie thee en check mijn mail verder en print wat uit. Om 9.00 uur heb ik mijn eerste afspraak met een jongeman van Stap voor stap. We bespreken hoe hij erbij zit, hoe de week is verlopen, hoe zijn eerste vrijwilligersdag is verlopen en welke vacatures hij heeft gevonden die hem aanspreken. Ik geef hem wat opdrachten mee voor ons volgende gesprek wat we over anderhalve week inplannen. Ik ga snel terug naar ons WerV kantoortje, want om 9.30 uur hebben we teamoverleg. Er is altijd genoeg te bespreken en het uur is dan ook zo om. Om 10.30 uur sluit Tessa aan voor het vrijwilligersoverleg. Om 11.30 uur geef ik aan dat ik weg moet naar Westerdok voor een afspraak met een “collega” van team Bi-Psy waarmee ik vanaf september weer de training Sociaal Maatschappelijk Herstel mag verzorgen. We halen een heerlijke kop mosterdsoep en eten onze boterhammen op en kletsen allereerst even bij. Vervolgens delen we onze ideeën en maken we een afspraak om verder over de training te brainstormen, deze keer bij het WLC.
Nadat mijn collega is vertrokken, moet ik toch echt bezig met de kwartaalrapportage voor de Goldschmeding Foundation waar Dynamisch op Weg een subsidie van ontvangt. Ik heb dit al een paar dagen voor me uitgeschoven, omdat dit niet tot mijn favoriete taken behoort. Gelukkig lukt het redelijk om wat op papier te zetten, maar dan word er op de deur geklopt en blijkt er een behandelgroep gepland te zijn in deze kamer. Ik sluit mijn laptop af en spreek met mezelf af dat ik maandag weer met een frisse blik naar de kwartaalrapportage ga kijken.
Ik stap in mijn auto om thuis verder te werken. Onderweg word ik gebeld door een consulent van de WMO die een vraag heeft over een herindicatie van een Wel Thuis cliënte die ik van mijn collega Colette heb overgenomen. Nadat ik op heb gehangen probeer ik cliënte te bellen om haar op de hoogte te stellen van het telefoontje, maar ze neemt helaas niet op. Ik zal het straks nog een keer proberen. Vervolgens bel ik met Op de Proef (een project/traject van 12 weken om jongeren weer een stevige basis te geven en de juiste keuzes te laten maken) om te kijken of we iets voor elkaar kunnen betekenen wat betreft Dynamisch op Weg. De contactpersoon reageert enthousiast, maar is nu nog heerlijk vakantie aan het vieren op Rhodos. Ze zal me volgende week wat opties appen om langs te komen met een collega van haar. Hier word ik zo blij van, bedankt Colette voor de tip!
Inmiddels rijd ik de oprit op in Wijhe. Ik start mijn laptop op en beantwoord de mailtjes die nog binnen zijn gekomen, ik werk Myneva bij en bel nog een keer met mijn cliënte van WelThuis. Helaas krijg ik wederom de voicemail. Deze keer besluit ik in te spreken om haar op de hoogte te brengen van het feit dat ik gebeld ben door de WMO. Ik kijk op de klok en het is iets voor 17.00 uur. Ik sluit mijn laptop af en ga snel koken. Er moet vroeg gegeten worden, want er gaat weer gewandeld worden voor de wandel4daagse vanavond.
