Wat betekent WerV voor mij?

Eind 2022 was ik enige tijd opgenomen aan de Eerdelaan. In die tijd viel mijn oog regelmatig op een stapeltje foldertjes van Werv. Over de inloop in het cultuurhuis in Stadshagen op de vrijdagochtend. Het duurde een poosje, maar op een gegeven moment was ik zover er één te pakken. Ik besprak het met één van m’n begeleiders daar en die reageerde meteen heel enthousiast: “Oh, dat is een heel goed idee want dan komt van het één het ander”, was zijn spontane reactie.

En inderdaad, vrij snel nadat ik weer thuis was, ben ik, samen met mijn man, want ik vond het wel spannend, naar de inloop gegaan. Maar het voelde meteen goed; een ontspannen sfeer, waarin niets moet, maar veel kan. Ik ben er langere tijd wekelijks heengegaan, was op een gegeven moment zelfs vrijwilliger daar.

De tweede en derde stap binnen Werv volgden snel; ik ging naar de creatieve club in het Anker in Westenholte en wat later deed ik ook mee aan de wandelgroep op diezelfde locatie. Ik genoot van de contacten met de mensen, maar ook van de activiteiten. Ik kwam elke week, want hoewel ik me toen nog lang niet goed voelde, ik ging altijd beter naar huis dan dat ik gekomen was. Mijn zelfvertrouwen begon langzaam te groeien.
En wat ik ook zo fijn vond; je kunt komen wanneer je wilt, op een tijdstip dat jou past en ook weer gaan wanneer het “genoeg” is.

Helaas hoorde ik begin 2024 dat de clubjes in het Anker zouden worden wegbezuinigd. Daar was ik wel even van slag van, want ze geven structuur en ritme aan m’n leven, en dat had en heb ik, hoewel in mindere mate, nog steeds nodig.

Gelukkig kwam ik bij toeval eens kijken bij de muziekgroep in de Pol. Ik wist dat ik m’n nieuwe plek gevonden had. Heerlijk, samen met muziek bezig zijn op een gezellige, creatieve en ontspannen manier Ik heb daar geleerd te improviseren op m’n fluit, iets wat ik nooit eerder gedaan had, maar waar ik nu enorm van geniet.
Maar het is niet alleen dat. Soms ontstaat er spontaan een gesprekje, een contact tussen lotgenoten, wat op mij een positieve invloed heeft . Het werkt helend. Het gevoel niet alleen te zijn met je klachten.

Na een poosje kwam daar de schrijfgroep bij; onder begeleiding van Sandra worden we gestimuleerd onze creativiteit in woorden om te zetten. We lezen onze creaties aan elkaar voor. Dat vind ik echt genieten; te horen welke draai de anderen aan hun verhaal hebben gegeven. Maar ik houd ook van het schrijfproces zelf. Daar heb ik echt een nieuwe hobby in gevonden.

En dan heb ik het nog niet eens gehad over de leiding die bij de clubjes aanwezig is. Stuk voor stuk betrokken, lieve mensen, die er ook voor je zijn als je even wat extra aandacht nodig hebt, maar je ook tijdig weer loslaten, zodat je op je eigen kracht leert vertrouwen.

Inmiddels ga ik niet meer naar het Cultuurhuis. In plaats daarvan ga ik nu zwemmen. 
Één van de eerste stappen buiten Werv die ik heb gezet. En ook dat voelt goed.